เมี่ยงหมูน้ำพริกถั่ว มามุงกันทางนี้เราจะมาพูดถึงเรื่องเมี่ยงๆ เขาว่ากันว่าเป็นอาหารประจำถิ่นของทางภาคตะวันออก แต่ก็ไม่แน่ใจอยู่ดี แต่ถ้าพูดถึงความอร่อย
บอกเลยจะติดใจ เป็นอาหารที่เหมาะอย่างคนรักสุขภาพ รักหุ่นเอามากๆ คนที่รักษาหุ่นด้วยการกินคีโต ทานได้ วิธีทำคือง่ายมาก และอิ่มอยู่ท้อง การทำและการเตรียมวัตถุดิบไม่ยากอะไรเลย
เพียงมีวัตถุดิบหลักก็คือ หมูเนื้อแดง หรือ หมูสามชั้นก็ได้ แต่จะบอกว่า หมูสามชั้นกับน้ำพริกถั่วรสเด็ดคือนัวมาก แบบช่ำเวลากินสุด นำหมูที่เราออกไปจ่ายตลาดมาต้ม
หรือ นึ่งก็ได้แล้วแต่สะดวก วัตถุดิบของน้ำจิ้มนั้นก็คือ ถั่ว แต่ถั่วที่เราใช้จะเป็นถั่วตัด ที่เป็นถั่วแผ่นเคลือบน้ำตาล แบบนั้นจะปรุงรสและทำง่ายๆโดยที่เราไมต้องเติมน้ำลงไปมาก
ขั้นตอนการทำน้ำจิ้มก็ไม่ต่างจากการทำน้ำพริกกระปิ แค่เปลี่ยนจากกระปิเป็นถั่วตัดแค่นั้นเอง ก็เริ่มจากการตำพริกขี้หนูสดกับกระเทียมให้พอแหลก
จากนั้นใส่ถั่วตัดลงไป ตำให้ละเอียด และปรุงรสด้วยน้ำปลา มะนาว รสชาตจะเปรี้ยวหวานนำ เผ็ดพอประมาณ ความหนืดของน้ำพริกก็จะพอข้นๆนิดนึง ถ้าตำแล้วรู้สึกมันแข็งจับกันเป็นก้อน เราจะค่อยๆเติมน้ำอุ่นลงไป ให้พอให้เหลวนิดหน่อย จากนั้นก็ปรุ่งรสได้ตาม
ทีนี้ขั้นตอนต่อไปเรากลับไปดูหมูที่เรากำลังต้ม หรือ นึ่งไว้ ให้พอสุก ช่ำๆ นำออกมาพักร้อนนิดนึง แล้วหั่นเป็น ชิ้นบางๆ พอดีๆ และจัดลงจาน แนมคู่ กับผักกาดขาว ผักกาดหอม
หรือ กระเจี๊ยบเขียวตามชอบ อ่อและอย่าลืมที่ขาดไม่ได้ คือ หมี่ขาวลวก กินคู่กันกับหมูและน้ำพริกถั่ว คือที่สุดของความอร่อย ส่วนผักใช้ชอบผักอะไรสามารถกินคู่ได้หมด
เป็นกับแกล้มในวงสนทนากับเพื่อนก็ดีมาก กินไปเหมาไป หรือเอามาจัดเป็นค็อกเทลก็ได้อยู่ เป็นเมนูที่อยากแนะนำให้ลองทำกินกันดูมาก
แล้วจะติดใจกับเมนูเมี่ยงหมูน้ำพริกถั่ว ที่เป็นอาหารที่ทำได้ไม่อยากและวัตถุดิบก็ไม่ได้เยอะอะไร จะปาร์ตี้หมู่เพื่อนก็ทำกินกัน สนุกสนาน
และอยู่ท้องเป็นอย่าง เป็นอาหารที่ได้ทุกกลุ่มวัย ทุกกลุ่มคน ที่รักษาหุ่น รักสุขภาพก็ทานได้แบบฟินๆ โดยที่ไมต้องคำนวณโซเดียม หรือ คอลเลสเตอร์ลอลอะไรให้ยุ่งยาก อิ่มและดี มีอยู่จริง ต้องลองเลยค่ะ เมี่ยงหมูน้ำพริกถั่ว
วัตถุดิบดังนี้
- หมูเนื้อแดง หรือ หมูสามชั้น
- ถั่วตัด
- ผักกาดหอม ,ผักกาดขาว หรือผักตามชอบ
- พริกขี้หนูสด
- กระเทียม
- น้ำปลา
- มะนาว / น้ำมะขามเปียก
- น้ำอุ่น
- หมี่ขาว / ขนมจีน
o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o
o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o o